Femmes Fatales

Sterke vrouwen in de mode. Een thema dat mij erg aanspreekt. Deze expositie is van 17 november 2019 tot 24 maart 2019 te zien in het Gemeentemuseum in Den Haag. Ik was er samen met twee vriendinnen van de modevakschool en we keken onze ogen uit.

Ik heb iets met historische kleding. Aan de ene kant vind ik het moeilijk om me voor te stellen hoe het is om zulke kleding te dragen. Hoe kun je in vredesnaam zitten, bukken, niesen, als je ingesnoerd zit in een lijfje met baleinen en je heupen twee keer zo breed gemaakt zijn. Of je een kussentje op je kont heb om je achterste voller te laten lijken. Zulke kleding was alleen weggelegd voor zeer welgestelde mensen – die genoeg personeel hadden om zich te laten helpen. Met álles. Probeer maar eens naar het toilet te gaan met zoiets om je lichaam.

Aan de andere kant… De techniek. Het ontwerp. Het materiaal. De details. De gedachte aan al die uren handwerk die in zulke kledingstukken zitten. Wat een prachtige japonnen en wat kun je daar veel van leren! Want sinds ik zelf de Modinette opleiding aan de ENSAID modevakschool volg, kijk ik anders naar kleding. Niet alleen in zo’n museum, maar ook in de winkels. En ook de kleding van mensen om me heen bekijk ik met een andere blik.

Laatst gaf ik de directeur een compliment over de stof van zijn overhemd. Hij reageerde ietwat verbaasd maar vond het een leuk compliment. De man heeft waarschijnlijk geen idee dat ik naast mijn kantoorbaan bij Kwaliteitszorg in mijn vrije tijd lessen volg om te leren ontwerpen en patroontekenen en vaardigheden leer om mijn eigen kleding maken :-) Maar dat terzijde…

Fascinerend vind ik hoe de geschiedenis in beeld gebracht wordt in deze expositie. Vrouwen hadden vroeger geen rechten, geen handelingsbevoegdheid, geen stem. Als feminist kan ik me daar – zelfs nu nog – kwaad om maken… Het is maar goed dat ik niet in die tijd leefde.

Hoe goed ze ook was, het bestond niet dat een vrouw als kledingontwerper mocht werken. Naaister, verder dan dat ging het niet. Vrouwen hebben hard gevochten voor hun rechten. In Femmes Fatales is mooi in beeld gebracht hoe de vrouw zich ontwikkeld heeft in het modevak en welke rol vrouwen nu spelen in de modebranche.

“Ik maakte kleren voor de nieuwe vrouw. Ze kon in mijn kleren makkelijk bewegen en leven.”

– Coco Chanel

“Een van de redenen waarom ik stoffen en coupes gebruik die niet uit de mode raken, is omdat ik het een fijn idee vind dat vrouwen de kleren kopen en zich er trots in voelen, tevreden, op hun gemak en sterk – dat zij ze dragen en iets doen met het leven.”

– Phoebe Philo

Een expositie als deze is een prachtige inspiratiebron. En soms werkt dat echt grappig. Van de vijf foto’s die hieronder staan, zou ik maar één kledingstuk dragen. Ja, die zwarte jas :-) Maar de andere kledingstukken hebben details die ik graag nog eens ergens in zou verwerken. Zoals de gekruiste hals en manchetten. Of die stropdas-met-knopen, die zie ik zo op een carnavalsoutfit voor zoonlief. Zo’n manchet met de knoop andersom zodat je ze binnenstebuiten vastmaakt, leuk! En die paspel-knoopsgaten die maken zo’n prachtige jas echt af.

Ik heb genoten van de opzet van deze expositie. Heel afwisselend, boeiend en verrassend. Met zulke leuke details! Zoals de geschilderde teksten en de protestborden. Dat helpt om de boodschap te versterken.

Interessant vond ik ook de vitrine met de ‘pussy hats’ van Angela Missoni. Zij maakte in 2017 een statement door deze hats, ontworpen als protest tegen Donald Trump, van de straat naar de catwalk te brengen.

Leuk ook hoe verschillende manieren gebruikt worden om de kledingstukken te laten zien. Zo komen deze twee prachtige jassen wel heel mooi tot zijn recht!

Al met al een goed bestede zondag. Gezellig en inspirerend gezelschap en een mooie expositie – beiden hielpen me om mijn creativiteit weer te laten bruisen. Meiden, bedankt! Binnenkort kletsen we verder ;-)

En het goede nieuws… ik heb een hele week vakantie! Genoeg tijd om aan te slag te gaan met patronen, stof en garen :-)

Femmes Fatales – Gemeentemuseum Den Haag