Marie maakt… mooie dingen. Dat begon allemaal drie jaar geleden toen m’n tante Janna me meenam naar een handwerkwinkel in Arnemuiden.
Janna woont elders in het land en toen ze bij ons op bezoek was, moesten we naar die winkel toe – ik woon 15 km bij Arnemuiden vandaan en had géén idee waar het over ging. Janna kende Jeanet, de eigenaresse van de winkel, via haar weblog: Blij dat ik brei. Nou ja, op naar Arnemuiden :-) En daar ging er een wereld voor me open… Ik kocht er mijn eerste katoen en ging – onder de bezielende leiding van tante Janna – aan de slag met het haken van een omslagdoek. Die werd leuk, en ik draag ‘m nog steeds regelmatig.
Het bleef niet bij een omslagdoek… Ik ging op zoek naar nieuwe patronen, andere garens, grotere uitdagingen. Unikat in veel verschillende kleurencombinaties, katoen, linnen, wol, er ging van alles door mijn handen. Haken maak me blij. De repeterende bewegingen, het tellen van de steken… het ontspant me.
Ik deed mee aan CAL’s – Chrochet ALong – een hoop mensen die allemaal tegelijkertijd beginnen aan een speciaal daarvoor ontworpen patroon. Daardoor ontmoette ik een heleboel kleurrijke mensen, die via social media hun voortgang deelden en hulp boden als ik het weer eens niet snapte :)
Maar ook binnen de familie leefde het handwerken helemaal op. Mijn zus, mijn moeder, ze gingen allebei aan de haak. Mijn schoonmoeder bleek ook een fervent handwerkster, we maakten een leuk dagje uit van een bezoek aan de Creadoe in Utrecht!
Ik haakte in Parijs, in Au, aan de rand van het meer in Caldonazzo – waar ik maar kon.
Het bleef niet bij haken, af en toe brei ik ook. Ik ben met de tweede bol Maya bezig nu, de rode kleurencombinatie – een cadeautje voor m’n moeder…
En nu is het tijd voor iets nieuws. Nou ja, niet helemaal nieuw… Mijn moeder heeft me vroeger leren naaien en daarna volgde ik een tijdje naailes. Ik vond het erg leuk om te doen, maar op een gegeven moment waren er zo veel andere dingen te doen dat het zelf maken van kleding er eigenlijk niet meer van kwam. Mijn oude naaimachine was stuk en niet meer te repareren. Tja, dan stopt het…
Tot ik een tijd geleden met een collega aan de praat raakte over handwerken en zij vertelde me toen dat ze bezig was met een opleiding Modinette. Zelf patronen leren aanpassen en tekenen, en verschillende naai technieken leren. Dat leek me echt heel erg leuk. Ik heb nou eenmaal, ook al ben ik flink afgevallen, geen H&M pasvorm :) en daarom wil ik leren hoe ik patronen kan aanpassen op mijn eigen maat. Na het opzoeken van wat informatie en nog eens doorvragen bij mijn collega heb ik mezelf op de wachtlijst laten zetten voor een plekje bij de opleiding van Modevakschool Carien in Goes. En nu is het bijna zo ver. Op 5 september heb ik mijn eerste les :) En vrijdagochtend ga ik mijn nieuwe naaimachine ophalen bij De Naaispecialist hier op het dorp.
Vandaar dit nieuwe weblog met de titel: “Marie maakt… mooie dingen!” Mijn plan is om mijn hobby’s hier te gaan combineren. Kleding ontwerpen, naaien, handwerken, daar mooie foto’s van maken en die hier te laten zien. Dus… wordt vervolgd!
3 reacties op “Marie maakt…”
Wat leuk! En je maakt óók mooie foto’s…ik blijf je volgen. Groetjes Petra
LikeLike
Bedankt voor het compliment en het volgen, Petra!
LikeLike
[…] kreeg ik dit weekend een herinnering van Google. Precies vijf jaar geleden ging ik voor het eerst, met tante Janna, naar de winkel van Jeanet om het garen te kopen voor deze […]
LikeLike