Spinnen aan zee

Wat leuk, ik las net een artikel van Omroep Zeeland over spinnen. Het heeft de titel: “Spinnen ouderwets? Niet als het aan Jentien Snoek ligt”. Daar ben ik het helemaal mee eens natuurlijk.

Oké, spinnen is een oud ambacht en misschien heeft het voor veel mensen een wat stoffig imago. Voor mij is spinnen iets heel gewoons, ik groeide op met ouders die wol verwerkten tot allerlei producten. Mam kon heel goed spinnen en leerde dat aan mijn zus en mij toen we nog jonge meiden waren. Ze weefde op een groot antiek weefgetouw en maakte tafelkleden en stoffen voor jassen die ze dan zelf naaide. Pa was een kei in het knopen van vloerkleden en zorgde voor het technische onderhoud van het spinnenwiel en weefgetouw. Ik zal binnenkort eens een blogpost schrijven over mijn herinneringen!

Terug naar het artikel van Omroep Zeeland. Jentien Snoek heeft blijkbaar een wolatelier in Vlissingen, Spinnen aan Zee. Hoe heb ik dat nou kunnen missen? Ze heeft een spinclubje opgericht omdat ze het niet aan kon zien dat schaapscheerders bleven zitten met de Zeeuwse wol. Nu leert ze mensen spinnen – in de hoop dat die mensen het ambacht ook weer doorgeven aan anderen. Ze spinnen ook nog eens voor een goed doel dus dat is mooi.

Klik hier en lees het volledige artikel

Nu ik online wat gezocht heb, begrijp ik wel dat ik het wolaterlier nog niet kende. Ik kan er geen website van vinden, geen Facebook pagina of Instagram feed ;-) Wel vond ik nog een stukje in de Vlissingse Bode over de spinclub. Een leuk initiatief en een goed idee om het oude ambacht spinnen door te geven aan anderen. Ik draag graag mijn steentje bij, op mijn eigen manier.