Spinnen

Lang geleden in mijn jeugd leerde ik spinnen. Mijn ouders, beiden erg creatief – elk op hun eigen manier, verwerkten schapenwol op verschillende manieren. Vloerkleden knopen, breien, weven en de weefsels verwerken in bijvoorbeeld tafelkleden en jassen. Maar dat begon allemaal met de het spinnen van schapenwol.

En natuurlijk leerden wij als dochters ook spinnen, verven, breien en knopen. Van het weven kan ik me niet herinneren dat ik dat zelf ook gedaan heb. Ik heb wel mooie herinneringen aan het enorme antieke weefgetouw op zolder. Het inspannen, de schietspoel, de trappers, de draden die heen en weer gingen. Je zag dan langzaam maar zeker een weefsel tot stand komen. Maar daarover een andere keer meer.

Spinnen. De titel van dit artikel en dat is natuurlijk niet voor niets. Over een kleine vijf weken krijgen we de sleutel van ons nieuwe paradijs en onderdeel van dat paradijs is een weide…

In die wei staan nu nog schaapjes, maar mijn droom is om daar alpaca’s te gaan houden. Dat gaat nog wel even duren natuurlijk, want in en om het huis is er voorlopig nog genoeg te doen. Maar intussen lees ik veel over alpaca’s en zo ontdekte ik dat de wol hypoallergeen is. Goed nieuws, want ik kan geen schapenwol op mijn huid verdragen. Tenminste, niet als het verwerkt is in een kledingstuk. Ik krijg al jeuk als ik er aan denk ;-) Maar ja, een alpaca in de wei daar kun je niet met je breipennen achteraan gaan rennen… daar zitten nog een paar stappen tussen. Mijn moeder had een tijdje terug een Merino vacht gekocht en was weer aan het spinnen.

Tja, dat is natuurlijk een optie. Zelf de alpaca wol spinnen. Vroeger vond ik het heerlijk. Dat kalmerende ritme van je voet op het pedaal en je handen die de wol begeleiden. Van vacht naar garen. De langzame rustige bewegen kalmeren me. Het met de hand maken van iets moois geeft me een goed gevoel. Ik zie mezelf al helemaal zitten in de tuin, bij de vijver, in de avondzon. Of, in de winter, bij de kachel in de woonkamer…

View this post on Instagram

A post shared by Marie (@mariemaakt)

En zo – ook met een paar tussenstappen – kwam ik gisteren bij Wolboerderij Blij Bezuiden in Koewacht. Janny Wijna en haar man Jean-Paul van den Bunder hebben een prachtig wolbedrijf. Een kudde merino schapen, een wolwinkel met workshopruimte, en ze zijn onder andere dealer voor Ashford Wheels & Looms. Mijn moeder heeft al 35 jaar een Ashford Traditional spinnenwiel – uitstekende kwaliteit voor een prima prijs. En ze ging natuurlijk mee – het is zo leuk om gedeelde interesses te hebben :-)

De Kiwi 3 is een compact spinnewiel, redelijk licht in gewicht en voorzien van allerlei snufjes zoals Scotch tension, drie snelheden en een sliding hook flyer waarmee je traploos je garen op de spoel kunt laten lopen. En, voor mij het belangrijkste: twee pedalen. Ik heb af en toe last van mijn rechterheup en een wiel met één pedaal helpt daar niet echt bij.

Janny nam alle tijd om ons te adviseren over de spinnewielen, de werking van de Kiwi 3 en waar je op moet letten bij het spinnen. We probeerden het allebei uit. Wát een verschil met de oude Traditional van mam… Een prima spinnewiel maar je merkt echt dat de techniek van zo’n wiel sterk verbeterd is. Het wiel is nu bijvoorbeeld gelagerd dus dat loopt een stuk lichter :-)

En nu ben ik dus de eigenaar van een Ashford Kiwi 3 spinnewiel :-)

We kochten ook nog wat geverfde merino lontwol om mee te gaan spinnen. Janny, hartelijk bedankt voor je tijd en uitleg. Ik ben heel blij met mijn aankoop en weet zeker dat ik er veel plezier van zal hebben :-)